فيلم رعب

الصراحة هو فعلاَ فيلم رعب بس من النوع المقرف فاكرين فيلم اْلين ضد برديتور هو بظبط نفس الفيلم اْلى اْحنا عايشينه دلوقتى وهو فيلم طماطم وسلاح التلميذ ضد المواطن المصرى اللذيذ
الفيلم بطولة الفنان القدير الغلبان الصدمان العيان السيد المواطن والفنانه الغاليه علينا قوى الست طماطم مع نجم الاْكشن الفنان سلاح التلميذ
يبداَ الفيلم فى مشهد صباحى فى يوم مطلعتلوش شمس وطبعاَ مع شوية موسيقى رعب ويظهر موظف فى اْحدى الاْسواق وهو رايح على بائع الطماطم وهنا تاْتى الاْثارة مشهد لكف اْيد الموظف وهو رايح ناحية الطماطم وفجاْة وطبعاَ موسيقى رعب تانى اْنن تش وتلاقى اْيد البياع بتاع الطماطم بتمسك اْيد الموظف ويقوله بصوت مخيف اْنت عارف دى بكام دى بعشرة جنيه الكيلو فاهم بعشرة جنيه الكيلو وفجاْة يصاب الموظف باْزمة قلبيه ويقع على الاْرض وهو فى اْيديه طمطمايه بتتفعص وبتنزف البزر اْلى جواها فى مشهد دموى طمطماوى مرعب جداَ
وتنتقل الكاميرا اْلى مشهد فى اْحدى المدارس ومجموعه من المدرسين الاْشرار وتاْتى الكاميرا فى مشهد رعب قوى على بق واحد منهم وهو بيقول بصوت مخيف وضحكه شريرة خلاص مفيش كتب خارجيه لا اْضواء ولا سلاح التلميذ ولا مراجعة اْخر السنة كده الواحد يزود الدروس الخصوصية براحته وبدل ما اْعمل ملزمه واحده فى السنة اْخليهم خمسة سته وهنا الكاميرا تجيبهم كلهم وهما بيضحكوا فى نفس واحد ضحكات مرعبة هاهاهاها
وتنتقل الكاميرا على مشهد بطل الفيلم المواطن مصرى وهو بيقوم مفزوع من على السرير بعد كابوس مخيف وطبعاَ لسه صدى الضحكات بتاعت المدرسين شغاله ويقوم البطل المقوار قصدى المغوار ويلبس وينزل الشغل فى مشهد سريع هو اْحنا لسه هنستنى لما يخلص كل ده طبعاَ لازم نسبق الاْحداث
وتنتقل الكاميرا اْلى مشهد مثير جداَ بطل الفيلم ماشى فى الشارع وحواليه ناس مرميه فى الشارع وناس بتصرخ وبتقول سيبوهم دول معملوش حاجه وهنا يذهب بطلنا اْلى الظابط صاحبه طبعاَ زى كل الاْفلام الاْجنبية ويساْله هما عملوا اْيه يقوله وهو بيشاور عليهم فى البوكس الاْولانى مسكناه وهو بيتعاطى طماطم والتانى مسكناه متلبس بحيازة سلاح التلميذ وهنا وفى مشهد لوجه البطل الغاضب وهو يصرخ وبيقول لاْااااااااااااااااااااااااااااا وبداْ البطل فى جمع الناس لمحاربة قوى الشر واْخذهم فى مشهد رهيب الى نهر النيل وقاموا كلهم بالوضوء وقام البطل فى مشهد مروع برفع اْيديه وهو يقول حسبى الله ونعم الوكيل حسبى الله ونعم الوكيل
وهنا ياْتى رجل عجوز وكان شكله مخيف ولكن كان يضحك بشده وساْله البطل اْنت ليه بتضحك قالهم
يا اْغبيه فى حد يتوضى بمياه فيها سولار هاهاهاهاهاهاهاها
النهاية
ملحوظه ( هذا الفيلم تشاهدونه على قناة توب موفيز سنة 2967 فى ذكرى مرور اْلف عام على النكسة )

دماغ غريبة

كل سنه واْنتوا طيبين وبعوده الاْيام اْنا النهارده قررت اْتفسح واْخرج واْشوف الدنيا والزحمه وقولت اْسترجع ذكريات الطفوله واْروح جنينة الحيوان وصدقونى كنت فرحان قوى واْنا هناك بس جه فى دماغى فكرة غريبه وهى اْيه اْلى فى دماغ الحيوانات بمعنى مثلاَ القرد هل فرحان ان اْحنا بنتفرج عليه ولا الزرافة هل مبسوطه من الكلام الى اْحنا بنقولوا على طول رقبتها ولا الفيل هل سعيد بكلمنا عن زلومته وبعد لف ودوران فى الحديقه طبعاَ تعبت وروحت عشان اْستريح وقعدت على السرير واْنا بفكر فى نفس الموضوع وزى كل مره روحت فى نوم عميق وحلمت حلم غريب باْنى بقيت دبور وخدتنى جنحاتى الى حديقة الحيوان وهنا كانت الصدمه لقيت ناس وقفه قدام جبلاية القرود وبيحدفوا موز وسودانى للقرود وفجاْة لقيت قرد بيقول لصاحبه هى الناس دى مبتفهمش اْحنا جلنا اْمساك من كتر الموز ده غير صحبنا جمعه اْلى كل سنه يفكروه بالحزن ويقولوله اْمك ماتت يا جمعه ده غير الشباب اْلى بدخن وعماله تتف عندنا لغايت لما جالنا قرفه واْلى جايبه عيلها يعمل زى الناس ولاموْخذه عندنا وهنا اْنا من الحزن طرت وروحت عند بيت الزواحف ولقيت الناس عماله تتفرج على الثعابين والسحالى وهنا اْنا سمعت ثعبان بيقول هو الواد والبت دول بيبصولنا كده ليه يما نفسى حد يشيل الاْزاز ده عشان اْعضه عمال يفعص فى اْيد البت من غير اْى اْدب هما فكرنا مبنفهمش ومن كتر الكسوف روحت ماشى قصدى طاير على قفص اْحلى مخلوقات الله وهى العصافير الكنارى وهنا كان فيه حاجه ظريفه قوى لقيت عصفوره نتايه بتقول الظلمه سايبنى لوحدى وسط كل الرجاله دى مفيش حد عنده شهامه ولاحتى عنده اْخوات بنات ولا حتى بلاستيك وهنا حسيت اْنى فى مشهد من فيلم المغتصيبون ومن كتر قلة الحيله واْنى مش قادر اْعمل حاجه للعصفورة الغلبانه روحت طاير على بحيرة البجع ولقيت بجعه زعلانه وبتقول اْيه الواد الرخم ده عمال يعلقنى ومش عايز يحدف السمكه اْلى فى اْيده والبنى اْدم التانى اْلى معاه جردل بحاله من السمك ومش عايز ياْكلنا اْلا لما ياخد فلوس صحيح ناس ماديه وهنا اْنا قولت اْروح اْستخبى فى اْى مكان بعيد عشان اْريح اْعصابى واْخترت بيت ناس غلابه عايشين قصاد الحديقة فى اْوضه فوق السطوح ولسه هاخد نفاسى لقيت قدامى واحد ماسك جذمه مقاس خمسه واْربعين وكمان بنى برباط ونازل عليا بيها عشان يموتنى مش كفايه الريحة وهنا اْنا صحيت واْنا بصرخ وبقول لاْااااااااااااااااااااااااااا بلاش الجذمه ولما فوقت قعدت اْضحك على نفسى بصوت عالى وقررت اْروح الحديقه الزراعيه اْحسن
وكل سنه واْنتوا بخير وعيد سعيد
اْخوكم
محمود المصرى